Voetbaltallentje......not!

Hey Allemaal! Ik zit hier nu al bijna een maand en de tijd vliegt voorbij. Ook al duurt deze werkweek wel een dag langer, zaterdag gaan we hier namelijk met z’n allen weer hard aan de slag. Volgende week is het hier vakantie, ‘The Golden Week’, waar ze een dagje voor moeten compenseren. Zelf heb ik geregeld dat ik volgende week thuis mag gaan werken achter mijn laptop. Reizen tijdens die week is namelijk geen doen, dat doen al die Chinezen zelf al. En geloof me, dat zijn er écht veel. Mijn weekje vrij komt later wel een keer.
Nu zijn jullie natuurlijk heel benieuwd hoe het met mijn voetbalavontuur is afgelopen. Nou, zoals ik voor mezelf al voorspeld hard werd het een grote flater. Ik had nog geen twee keer tegen de bal getrapt en de jongen die me mee naar het veld genomen had vroeg me al of ik niet maar heel zelden speelde. Na twee uur rond sjokken op het veld, een keer flink onder de bal door gekopt te hebben en een Chinees vol onderuit gehaald te hebben (ja, dat kan ik dan weer wel!) kon ik gelukkig weer naar huis. Toen ik in de auto zat zei ik: “You see, I’m very bad at football”. Nou, hij deed nog geen moeite om maar enigszins te protesteren: “It is good to have fun” zei hij, en daar was ik dan om kwart voor zeven op zondag voor uit mijn nest gekomen. Ik denk dat ik voortaan op zondagochtend gewoon lekker nog een keertje omdraai onder dekens..
Gelukkig had ik de dag ervoor al een hele mooie tocht door de suburbs van Suzhou gemaakt, dus mijn weekend was niet geheel in mineur. Het gedeelte waar ik heb bezocht heet ‘Mudu’ en is het einde van de metrolijn. Eigenlijk had ik niet echt een gericht plan die dag dus was ik gewoon maar gaan lopen naar een berg die ik op mijn telefoonnavigatie zag staan. Al lopend door de straatjes kwam ik een paar kinderen tegen die schijnbaar de dag ervoor nog Engelse les hadden gehad, ze hielden namelijk niet meer op met “Hello! Hello! …Hello!” te roepen. Je bent natuurlijk ook wel de buitenlander die daar even door de wijk komt banjeren. Om al de blikken van de bewoners te beantwoorden lach ik meestal maar heel aardig, en over het algemeen vinden ze dat allemaal prachtig en komt er een brede grijns met een paar scheve tanden terug. Terwijl ik mijn weg om de berg aan het zoeken was zag ik ineens een groot beeld tussen de bomen verschijnen, dat zag er interessant uit! En omdat ik toch geen plan had werd het mijn plan om eens uit te zoeken wat daar te doen was. En eenmaal aangekomen was het wel een van de gaafste dingen tot nu toe in China. Het was natuurlijk een tempel maar er was eigenlijk helemaal niemand. Ik heb dan ook door de gebouwtjes en de beelden gedwaald en ben maar één man tegen gekomen. Heel leuk om zelf zo een spot te ontdekken.
Ook de fietstocht om het meer later op de zondag maakte mijn voetbalblunders van de ochtend weer een stuk goed. Ook al moest ik heel snel rond met mijn benen om de vaart er een beetje in te houden op mijn fietsje, het was alle prachtige uitzichten over het water waard. Op aanraden van Marika heb ik dit keer trouwens maar eens een paar foto’s met mijzelf aan de collectie toegevoegd. Ook eentje met het badminton racket in de hand, anders geloven jullie natuurlijk nooit dat ik hier fanatiek bezig ben!