Oude theevrouwtjes
Blijf op de hoogte en volg Wouter
07 Oktober 2012 | China, Hangzhou
Zo, dat was me een weekendje wel... De afgelopen dagen heb ik de nodige zweetdruppeltjes geproduceerd, nu lekker met de beentjes om omhoog het volgende hoofdstuk te schrijven. Hangzhou was de bestemming voor mijn weekendtrip, een stad op ongeveer 160 km van Suzhou af die mij door de Chinezen werd aangeraden.
Om daar te komen was al een avontuur op zich. Gelukkig was ik ’s ochtends al redelijk op tijd vertrokken (en dat past eigenlijk helemaal niet bij mij) want het bleek dat ik bij het verkeerde busstation stond te wachten. Om toch op tijd te komen voor de langeafstandsbus ben ik bij een Chinees achterop de elektrische brommer gesprongen die me wel naar de juiste opstap plek bracht. Eenmaal in Hangzhou aangekomen moest ik op zoek naar het adres van Pan, een aardige Chinese kerel waar ik de komende twee nachten zou gaan couchsurfen. Waarschijnlijk denkt de helft van jullie nu: “Waar hééft hij het over?..”. Nou: couchsurfen is simpel gezegd logeren bij vreemden die op een site hebben aangegeven dat leuk te vinden. En deze beste man vond het niet zomaar leuk om gasten over de vloer te hebben, hij had er tot nu toe wel ongeveer 300 gehad en er zijn eigenlijk elke dag wel één of meerdere couchsurfers in zijn huis te vinden. Deze professionele sokkenverkoper was dan ook goed voorbereid en ik had binnen tien minuten een kaart van Hangzhou inclusief must-see aantekeningen voor de komende twee dagen in mijn handen. Via de openbaar vervoersfietsen waren alle mooie plekken te bereiken, dus al fietsend kon ik de gehele stad verkennen.
In de slechts twee volle dagen die mijn bezoek duurde heb ik enorm veel gezien: het binnen China zeer beroemde West-Lake (en dat was te merken, wat een hoop Chinezen daar!), siertuinen, een pagode, hele gezellige winkelstraatjes (waar ik een complete kip met mijn handen heb verorberd), boeddhistische beelden uitgehakt in de rotsen, heel wat tempels, theevelden en nog veel meer.
Natuurlijk is het geen doen om al die miniavontuurtjes te beschrijven maar één verhaal wil ik jullie toch niet onthouden. Toen ik op een gegeven moment uitgeput langs de kant van de weg van mijn appel aan het smullen was (van constant tegen de berg op fietsen met een half slappe band wordt je op een gegeven moment toch écht moe), komen er ineens twee oude Chinese vrouwtjes aanwandelen. Ze beginnen allemaal in het Chinees tegen me te brabbelen maar daar versta ik natuurlijk niets van. Na het ontcijferen van de gebarentaal snap ik dat ze graag thee met me willen drinken en dat ik dus maar mee moet komen. Eenmaal in één van hun huizen aangekomen krijg ik dan ook een écht kopje Chinese thee aangeboden waarna ze me hun theevelden laten zien. Als ik ze vraag om een foto van ons te maken kom ik er achter dat Chinezen niet zo heel handig zijn in de combinatie camera – relatief lange westerlingen. Tot drie maal toe schieten ze een foto waar óf ik met een half hoofd op sta óf het Chinese meisje dat toevallig ook in de buurt was enkel met haar hoofd in beeld komt. Jullie zien het prachtige resultaat in het foto-album.
Eigenlijk jammer dat ik vandaag alweer richting Suzhou moest vertrekken, maar morgen roept de plicht weer. Met één van de collega’s heb ik trouwens deze week nog een keer gepingpongd, en dat beviel me toch een stuk beter dan het voetbal van de vorige keer. Tijd om weer uit te kijken naar komend weekend, dan komt ook de andere Nederlandse stageloper, die bij mij in het appartement zal trekken, aan in China!
Om daar te komen was al een avontuur op zich. Gelukkig was ik ’s ochtends al redelijk op tijd vertrokken (en dat past eigenlijk helemaal niet bij mij) want het bleek dat ik bij het verkeerde busstation stond te wachten. Om toch op tijd te komen voor de langeafstandsbus ben ik bij een Chinees achterop de elektrische brommer gesprongen die me wel naar de juiste opstap plek bracht. Eenmaal in Hangzhou aangekomen moest ik op zoek naar het adres van Pan, een aardige Chinese kerel waar ik de komende twee nachten zou gaan couchsurfen. Waarschijnlijk denkt de helft van jullie nu: “Waar hééft hij het over?..”. Nou: couchsurfen is simpel gezegd logeren bij vreemden die op een site hebben aangegeven dat leuk te vinden. En deze beste man vond het niet zomaar leuk om gasten over de vloer te hebben, hij had er tot nu toe wel ongeveer 300 gehad en er zijn eigenlijk elke dag wel één of meerdere couchsurfers in zijn huis te vinden. Deze professionele sokkenverkoper was dan ook goed voorbereid en ik had binnen tien minuten een kaart van Hangzhou inclusief must-see aantekeningen voor de komende twee dagen in mijn handen. Via de openbaar vervoersfietsen waren alle mooie plekken te bereiken, dus al fietsend kon ik de gehele stad verkennen.
In de slechts twee volle dagen die mijn bezoek duurde heb ik enorm veel gezien: het binnen China zeer beroemde West-Lake (en dat was te merken, wat een hoop Chinezen daar!), siertuinen, een pagode, hele gezellige winkelstraatjes (waar ik een complete kip met mijn handen heb verorberd), boeddhistische beelden uitgehakt in de rotsen, heel wat tempels, theevelden en nog veel meer.
Natuurlijk is het geen doen om al die miniavontuurtjes te beschrijven maar één verhaal wil ik jullie toch niet onthouden. Toen ik op een gegeven moment uitgeput langs de kant van de weg van mijn appel aan het smullen was (van constant tegen de berg op fietsen met een half slappe band wordt je op een gegeven moment toch écht moe), komen er ineens twee oude Chinese vrouwtjes aanwandelen. Ze beginnen allemaal in het Chinees tegen me te brabbelen maar daar versta ik natuurlijk niets van. Na het ontcijferen van de gebarentaal snap ik dat ze graag thee met me willen drinken en dat ik dus maar mee moet komen. Eenmaal in één van hun huizen aangekomen krijg ik dan ook een écht kopje Chinese thee aangeboden waarna ze me hun theevelden laten zien. Als ik ze vraag om een foto van ons te maken kom ik er achter dat Chinezen niet zo heel handig zijn in de combinatie camera – relatief lange westerlingen. Tot drie maal toe schieten ze een foto waar óf ik met een half hoofd op sta óf het Chinese meisje dat toevallig ook in de buurt was enkel met haar hoofd in beeld komt. Jullie zien het prachtige resultaat in het foto-album.
Eigenlijk jammer dat ik vandaag alweer richting Suzhou moest vertrekken, maar morgen roept de plicht weer. Met één van de collega’s heb ik trouwens deze week nog een keer gepingpongd, en dat beviel me toch een stuk beter dan het voetbal van de vorige keer. Tijd om weer uit te kijken naar komend weekend, dan komt ook de andere Nederlandse stageloper, die bij mij in het appartement zal trekken, aan in China!
-
07 Oktober 2012 - 19:27
Lia:
Tjonge tjonge, wat een ervaringen allemaal. Goed bezig Wouter.
Groetjes Lia en de rest van de familie -
07 Oktober 2012 - 21:52
Je Vriendinnetje!:
Haaa schatteke! Wat vertel je het toch weer leuk! En je hebt echt mooie foto's gemaakt! :) Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt, ik spreek je morgen wel weer! Liefs, xxxxx -
08 Oktober 2012 - 11:55
Onno:
Mooie verhalen, krijg er al zin aan! Tot van het weekend! -
08 Oktober 2012 - 21:00
Petra:
Ha Wouter, goed om te lezen dat je je heel goed vermaakt daar in China. Je redt je uitstekend. Dadelijk wil je niet meer naar huis!!! Groetjes, Petra -
13 Oktober 2012 - 21:05
Lia (van Frans):
Ni hao! Wat herkenbaar allemaal! Die complete puzzel om ergens te komen en die ontroerende bezorgdheid van 2 chinese meissies die waarschijnlijk geen woord engels spraken (?) en in hun zondagse chinees tegen je aan gaan kletsen, je hun hele hebben en houwen laten zien en dan ook nog thee serveren!! Dat is iets wat hier op de wereldbol aan het uitsterven is hoor; fijn dat je het aan den lijve mocht ondervinden! Leuke schrijfstijl trouwens ;)
Geniet nog even volop daar van alle verrassingen en veel plezier met Frans komend weekend: wordt vast weer een nieuw avontuur! Tai tien! -
16 Oktober 2012 - 15:11
Frans Driedonks:
Ha die Wouter,
Ik ben ook een keer in Hangzhou geweest. Xi hu is idd heel erg druk. Volgens mij ware er destijds wel 100.000 mensen in en om het meer aan het wandelen. Er werden aan de lopende band trouw foto's gemaakt. De bruidsparen stonden in rijen te wachten om de foto precies op het juiste plekje te kunnen maken. Een collega noemde Hangzhou een grote pan soep omdat het meer in de zomer echt heet is en het verdampende water slecht over de berg ruggen eromheen weg kan trekken. Ik lees nu dat er een ander stagiar komt dit week end? Loopt dat in de pas met de afspraken die wij hebben lopen. Ik ben hier dingen in gang aan het zetten en ik wil dat niet voor niks doen!. Je collega stagiair is welkom, dat is geen probleem. Laat ff iets horen svp.
Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
